Droga na Antałówkę to najczęstszy kierunek naszych spacerów po Zakopanem – a jako że kilkakrotnie mieszkaliśmy przy Drodze do Olczy – mieliśmy blisko. Co nas tam zauroczyło? Chyba przede wszystkim spokój i dużo tradycyjnej architektury. Spacerując Drogą na Antałówkę widać dużo gór, a na pierwszy plan wysuwa się Giewont. Mijamy obszerne łąki i hale, dzięki którym nic nie przesłania krajobrazu Tatr:-).
Jednym z ciekawszych budynków znajdujących się w tej części Zakopanego (dokładnie na wzgórzu Koziniec) jest Dom „Pod Jedlami”. To tradycyjna willa wzniesiona w 1897 r. w stylu zakopiańskim (o którym pisałam tutaj). Autorem projektu był Stanisław Witkiewicz, natomiast nazwa nawiązuje do rosnących niegdyś w ogrodzie jodeł. Dom „Pod Jedlami” (zdjęcia 5,6,7) został wybudowany dla rodziny Pawlikowskich i do dziś pozostaje w jej rękach – jest to teren prywatny, bez opcji zwiedzania wewnątrz. Warto wiedzieć, że architektura willi uchodzi za kwintesencję stylu Witkiewicza – jest tu i pokaźna kamienna podmurówka, i rzeźbione balustrady, i piękna weranda.
Przy Drodze na Antałówkę znajduje się również sporo pensjonatów z oknami wychodzącymi na błogi krajobraz gór. Natomiast za skrzyżowaniem z ulicą Broniewskiego przechodzimy już w ulicę Antałówka. Z racji, że idziemy lekko pod górę, robi się coraz bardziej widokowo. Podobno w tej okolicy można trafić na sporo miejsc, z których zobaczymy tatrzańskie pejzaże w pełnej okazałości;-).
