Schodzimy ze szlaków wprost do Kuźnic. Dziś skoncentruję się na tym, co w tej urokliwej dzielnicy można zobaczyć. Warto zapuścić się w meandry uliczek o iście dworskim charakterze i odpocząć po górskich wędrówkach (albo przed;-)) na jednej z ławeczek.
Kuźnice to dzielnica Zakopanego położona całkowicie w obszarze Tatr, w dole Doliny Bystrej. Jej historia sięga 18 wieku i wiąże się z hutnictwem – kiedyś był to więc teren przemysłowy. Dopiero za czasów hrabiego Władysława Zamoyskiego (końcówka 19 stulecia) charakter Kuźnic zaczął się zmieniać. Stare obiekty hutnicze wyburzono, założono zaś Szkołę Domowej Pracy Kobiet. Fajna rzecz – szkoła, która uczyła podstawowych zajęć gospodarstwa domowego – prania, gotowania, ogrodnictwa. Troska o dom to w końcu też praca:-).
Centralną częścią Kuźnic jest Zespół Dworsko-Parkowy im. Władysława Zamoyskiego, w którym mieści się obecnie TPN. Dwór został wybudowany w 1833 roku dla rodziny Homolacsów, ówczesnych właścicieli zakładów hutniczych. Kwitło tu życie kulturalne, pojawiały się również znane osobistości zza granicy – m.in. reprezentanci dynastii Habsburgów. Jak wspominałam, hrabia Zamoyski (który pod koniec 19 wieku kupił zakłady) postanowił radykalnie zmienić charakter dzielnicy. Z kolei w 1924 r. przekazał całość majątku na cele społeczne. Wiele tu się potem działo – był w Kuźnicach i hotel dla niemieckich żołnierzy (za okupacji), i szpital ortopedyczny. Ostatecznie w 2003 roku, po wielu zawirowaniach, zespół dworski trafił w ręce dyrekcji TPN. Rok później przeprowadzono gruntowny remont zabytkowych budynków.
Co dziś możemy zobaczyć na terenie parku? M.in. spichlerz, w którym mieści się wystawa poświęcona rodzinie Zamoyskich, wozownię z pięknym gontowym dachem (zdj. 4, 8 i 9) czy też fundamenty dworu, który całkowicie spłonął w 1884 r. Obecnie na jego miejscu, w niedalekiej odległości od fontanny, organizowane są wystawy plenerowe (zdj. 5 i 6). Z kolei największy istniejący budynek zespołu dworskiego (zdj. 2, po lewej stronie) to ten, w którym mieściła się Szkoła Pracy Kobiet a potem szpital. Obecnie jest to siedziba dyrekcji TPN. Na terenie parku jest również kaplica.
Wychodząc z Kuźnic na ulicę M. Karłowicza warto zajrzeć do drewnianego kościółka pw. Św. Antoniego (dwa ostatnie zdjęcia), którego wnętrza utrzymane są w podhalańskiej stylistyce. Należy on do ojców bernardynów.
